kwaaisteniet schreef:
Veel mensen die een auto van de zaak rijden moeten één vijfde van de nieuwwaarde van zo'n auto bij hun inkomen of hun nettowinst optellen.
Vroeger was het zo dat een auto een bedrijfsleven van 5 jaar meeging en dan was de auto versleten en diende er een nieuw exemplaar aangeschaft te worden.
Tegenwoordig gaan auto's veel langer mee en wel zeker 15 tot 20 jaar.
Om dan de bijtellingswaarde van de auto op 1/5 te stellen is nogal merkwaardig.
Het is ook al merkwaardig dat als iemand een 2e hands auto koopt bijvoorbeeld voor de prijs van minder dan 50% van de nieuwwaarde er toch gerekend moet worden met de gehele nieuwwaarde uit de catalogus.
Ik pleit er voor om dit systeem op de helling te zetten en een meer realistische bijtellingswaarde te hanteren.
Ik kan me voorstellen dat er met een tiende van de nieuwwaarde wordt gerekend voor zover het nieuwe of bijna nieuwe auto's betreft.
Als een auto ouder dan 5 jaar is kan beter gerekend worden met de dagwaarde van de auto. en dat dan ook een tiende van die dagwaarde bijgeteld kan worden.
Dan is het een rechtvaardiger belastingsysteem.
Wordt hier niet gerekend met een afschrijftermijn van 5 jaar?
Voor computers is dat meen ik zelfs maar 3 jaar, of dat moet veranderd zijn.
Het heeft te maken met de economische levensduur. Gewone bedrijfsauto's worden gemiddeld zwaarder belast en minder secuur mee omgegaan, dan met auto's die van werknemers zelf zijn. Na die vijf jaar komen voor bedrijven doorgaans hogere onderhouds- en reparatiekosten de kop opsteken, dus zal er rond die tijd voor vervanging gezorgd worden.
Autogebruik waarbij een auto in bruikleen is gesteld aan de werknemer, is een vorm van loon in natura, als deze ook voor niet-werk mag worden gebruikt. Vandaar die bijtelling. Wordt een auto enkel voor het werk gebruikt dan is er ook geen sprake van bijtelling, maar dan moet wel een kilometerregistratie worden bijgehouden, waarmee kan worden aangetoond dat er niet privé gebruik is gemaakt van de auto.