Raya schreef:
PeterJKH schreef:
Dat is mij te makkelijk. Ook ik scheer niet iedereen over één kam, maar ik zie wel degelijk dat er mensen zijn die gewoon niet aan het werk WILLEN. Overal zoeken ze mensen momenteel, dus geen enkel excuus om te stellen dat het aan de werkgever ligt. Als jij morgen naar een restaurant loopt en je zegt dat je wilt komen helpen in de keuken, bij de afwas, bij het opruimen, of wat dan ook, dan halen ze je met groot gejuich binnen. Voorwaarde is dan uiteraard wel dat je werkgever van je op aan kan en dat je je niet de derde dag ziek meldt omdat je geen zin hebt je bed uit te komen.
Denk je dat echt?
Veel werkgevers zijn bang dat ze binnen de kortste keren gaan opdraaien voor een ziekengelduitkering. Hoeveel is dat nu, een jaar of twee jaar? En dan ook nog moeten opdraaien voor re-integratie, etc, met alle kosten van dien door externen, vooral bij kleinere bedrijven.
Ik vind het logisch dat werkgevers die kostenafwegingen maken. Het zijn geen sociale werkplaatsen, maar veelal gewoon (kleinere) bedrijven die ook hebben te dealen met risico's en kosten. Een klein schildersbedrijf waar 2 van de 5 werknemers langdurig uitvallen, kan daardoor ernstig in de problemen komen, dus ik snap die werkgevers ook.
Maar nogmaals, het gaat niet om uitval door een (bij aanvang dienstverband) al bekende aandoening. Waar het vooral om gaat is dat er, of je het nu ontkent of niet, verdomd veel mensen zijn die liever lui dan moe zijn, die een uitkering wel best vinden en zich in allerlei bochten wringen om dat onbekommerde bestaantje met elke maand weer geld en alle (maximale) toeslagen op de rekening voort te zetten. En nee, dat zijn ze niet allemaal, maar er is gewoon een grote groep die het wel zo speelt. En die bedoelde ik toen ik zei: schop onder de kont.
Daarnaast werd recentelijk bekend dat instanties moslima-echtgenoten altijd buiten schot heeft gehouden als het ging om sollicitatieverplichting of druk om aan het werk te gaan als de man, om welke reden dan ook, niet kon werken. De reden was dat men hun cultuur voorop stelde, waarin het niet gebruikelijk is dat vrouwen uit werken gaan. Ook daar moet ernstig naar gekeken worden, want het is onzin onze regels opzij te schuiven omdat ze een bepaalde cultuur even niet goed uitkomen.
Ik ontken niet dat er mensen zijn die liever lui dan moe zijn. Ik bestrijd jouw aanname dat dat 'verdomd veel' mensen zijn!
Als er instanties zijn die de wet niet hebben nageleefd, ligt dat aan die instanties, niet aan die mensen die niet aan het werk zijn gezet. Dat je van hen mag verwachten zelf te proberen aan het werk te komen staat daar dan los van.