PeterJKH schreef:
Eens met de openingspost. Ik heb dit al verschillende malen gesteld in diverse topics rondom corona. Aantallen besmettingen zegt niks, het is non-informatie. Niettemin wordt het gebracht als een cijfer waar je bang voor moet zijn.
Daarnaast werden/worden die cijfers niet in perspectief gesteld. Bij het bericht dat er 2000 mensen in het ziekenhuis opgenomen zijn met Covid-19, wordt net gedaan alsof de wereld aan het vergaan is. Terwijl je dan spreekt over 0,014% van de Nederlandse bevolking, dus iets meer dan éénhonderdste procent. Gek genoeg vinden velen dat een bericht om panisch over te doen, terwijl als twee jaar geleden gemeld zou zijn geworden dat 5000 mensen in het ziekenhuis voor kanker worden behandeld, iedereen het voor kennisgeving aan zou nemen en door gaan met het normale leven.
De maatregelen waren ook gebaseerd op angst aanjagen. Overvalteams vielen huizen binnen waar de bewoners het waagden bij mooi weer op het eigen balkon samen een wijntje te drinken. Grote steden zetten drones, camerawagens en robotica in om de straten te bewaken. Mensen die vreedzaam op een bankje in het park zaten, werden beboet met 490 euro per persoon. Of nog gekker: een stelletje dat stopte op de openbare weg om een selfie met de bloeiende bollenvelden als achtergrond te maken, kregen ook een enorme boete. Bossen, stranden, duinen, en andere openbare gebieden werden rigoureus afgesloten met forse straffen als je je er toch bevond. Mensen die vreedzaam van de zon genoten in parken, werden door politie en ME hardhandig verwijderd en uit elkaar geslagen. Ik zal vast nog een heleboel vergeten zijn, maar stel dat je dit 2 jaar geleden zou hebben gelezen, dan zou je toch hebben gedacht dat zulke dingen alleen in een hele slechte B-film voor zouden komen? Ondenkbaar toch dat dat óóit in ons eigen Nederland zou gebeuren?
Maar het gebeurde wél en het had en heeft een onmiskenbaar psychologisch effect: angst.
Hetzelfde met de lockdowns. Uitgestorven straten, winkels dicht, horeca dicht, theaters en bioscopen dicht, eigenlijk mocht je ook niet naar het werk, geen mensen thuis ontvangen, je mocht niet naar je club of vereniging, ook verboden. Mensen werden in feite geïsoleerd, op zichzelf teruggeworpen met de angst die al gezaaid was en als je ter verstrooiing de TV eens aanzette, nog eens op 9 van de 10 zenders er extra werd ingehamerd. Isolatie is normaal een uiterst middel dat in een strafregime wordt toegepast, maar nu op de hele bevolking werd losgelaten. Die isolatie vergrootte nog het gevoel van onbehagen, verlies aan welzijn, zorgen. Want je kon nog nauwelijks met iemand delen wat je voelde, behalve dan digitaal, maar een schouder om tegenaan te leunen, een knuffel om je even geborgen te voelen, waren verboden.
We moeten niet onderschatten wat dit met mensen heeft gedaan. En velen zijn op dit moment doods- en doodsbang dat het weer van voren af aan begint. En velen zullen dat ook niet nog een keer trekken.
Het enige wat je kunt zeggen is dat er een hapsnapbeleid is gevoerd waarbij een bepaalde sector valselijk is beschuldigd van verspreiding van het virus terwijl de echte problemen niet zijn opgelost en er een hoop tijd is gekocht en men met die tijd vrijwel niets heeft gedaan. En bovendien is er een razzia gehouden onder de ondernemers die stiekem open waren, maar geen razzia op de verspreiders van dat virus. Die verspreiders zijn zelfs aangemoedig om het virus verder te verspreiden terwijl het onder de pet gehouden is dat o.m. KLM tijdelijk een vliegverbod kreeg opgelegd van China omdat het besmette passagiers mee nam. Kortom, niets geleerd niets vergeten Dat is de samenvatting van jouw verhaal.