We worden straks "wakker" in een wereld waarin veel, heel veel winkels failliet zijn, heel veel horeca niet meer bestaat, vakantie (naar het buitenland) aan restricties is gebonden en zeker de eerste jaren nog niet in dezelfde vrijheid mogelijk is als begin vorig jaar, veel mensen werkloos thuis zitten omdat hun werkgever, die nu nog kunstmatig in leven wordt gehouden door uitstel van belastingen en het noodfonds van de overheid, het niet gaat redden wanneer de steun ophoudt en de enorme bedragen aan achterstallige belasting, huur, enz. alsnog opgehoest moeten worden, enz. Eer dat we dát allemaal weer op orde hebben, zijn we vele zware jaren verder, zelfs als er vrijwel geen mens meer ziek wordt van corona zal deze nasleep nog lang nadreunen. Ik verbaas me soms over de naïeve mensen die daadwerkelijk denken: OK, we doen nu even mee met de maatregelen, en als dat afgelopen is, is alles weer OK en net zoals vroeger. Die echt het idee hebben: op een gegeven moment kondigt Rutte aan dat alles weer mag, en dan is alles weer zoals toen de maatregelen begonnen.

Bovendien horen sectoren die voor het plezier in het leven zorgen, ook tot belangrijke sectoren. Mensen die 40 uur per week zich inzetten voor onze economie via hun werk, moeten zich af en toe ook kunnen ontspannen.

Oh maar dat klopt, ik noem het niet voor niets: wederopbouw. Maar dat is natuurlijk ook meteen het punt, bedrijven kun je weer opnieuw opbouwen, mensenlevens is toch echt wat lastiger. Dat het erg sneu is voor een cafehouder dat is nogal wiedes, maar hij koos zelf voor een beroep in de pretsector, tja dat is als het er op aankomt nu eenmaal niet essentieel.

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"

Ik denk dat de pretsector heel essentieel is om de vele mensen in Nederland die verdomde hard werken, ná en naast hun werkende leven ook wat ontspanning te bieden. De kans om de batterij weer op te laden, zodat ze daarna weer volop aan de slag kunnen. Een maatschappij zónder mogelijkheden tot vermaak lijkt mij een vreselijke maatschappij.

En ik vind het te makkelijk geredeneerd dat je een bedrijf best weer kunt opbouwen. Talloze ondernemers hebben op dit moment, na een jaar zonder noemenswaardige inkomsten, dusdanige schulden dat van opbouwen geen sprake meer zal zijn. Velen hebben hun huis verkocht (of een extra hypotheek op hun huis genomen), de auto de deur uit, hun pensioengelden opgesoupeerd om de kosten te dekken, enz. En dan hangt hen straks nog boven het hoofd dat ze de uitgestelde belastingen moeten gaan voldoen, en de uitgestelde huurpenningen, en andere kosten die nu even opgeschort zijn, maar zeker niet verdwenen, want die liggen gewoon op de loer om de hoek.

En dat betreft absoluut niet alleen maar bedrijven in de "pretsector". Ook vele zelfstandige ondernemers in andere sectoren wacht dit lot.

Nee hoor, daar is niet echt iets essentieels aan. Je kan prima ontspannen zonder uit te gaan naar de pretsector en het is niet alsof we niet al een hele zooi pretsector spul in ons huis hebben staan.




Klopt, net zo makkelijk geredeneerd dat Covid-19 niks voorstelt en iedereen maar ziek moet worden omdat je geen maatregelen wilt nemen.



En ik vermoed dat ze dat toch wel zouden verkiezen boven de situatie van Thea de medewerker van mijn team die kantje boord van de beademing af is gekomen

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"

Ik ken talloze mensen die kantjeboord in het ziekenhuis hebben gelegen, door welke oorzaak dan ook. Ik loop langer mee dan vandaag, dus heb in mijn inmiddels best lange leven (bijna 60 jaar) ook het nodige gezien. En die mensen die ik kantjeboord heb zien liggen, variëren van mensen die een nare ziekte hebben tot mensen die buiten hun schuld in een verkeersongeluk terechtkwamen, en alles wat daartussen zit. En dat is altijd heel naar. Maar ik heb nooit gevonden dat we auto's moeten afschaffen omdat een vriendin van me is aangereden, bijvoorbeeld. Of dat we de winkels dicht moeten doen omdat ik kanker had 7 jaar geleden en meer dood dan levend was. Je kunt gezonde mensen niet straffen voor de ziekte van een ander.

Verkeersongelukken zijn ook niet besmettelijk en die kanker heb je niet opgelopen in een winkel, bij Corona is dat wel het geval

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"

Dat is geen straffen, maar solidariteit, het beginsel waar ook de zorgverzekering op gebaseerd is (wat trouwens onder druk staat, maar dat is een andere discussie).
Het opzetten van de ene groep zieken tegenover de andere groep is een redelijk funeste ontwikkeling omdat het een hellende vlak inluidt die bij iedereen, en ook bij jou, hard zal backfiren.

Enzo wil auto's afschaffen omdat de vriendin van PeterJKH is aangereden.

Ik wil niemand tegen elkaar opzetten. Alleen vind ik niet dat gezonde mensen moeten afzien van normale dingen in hun leven als een drankje in de kroeg, een etentje buitenshuis of een middagje winkelen omdat er óók zieke mensen zijn. Toen ik zelf thuis zat met kanker en mijn leven in feite stil viel (10 maanden lang zag ik de buitenwereld uitsluitend vanuit het raam van de taxi die me naar de volgende chemo bracht, en verder zag ik de buitenwereld uitsluitend door het raam van de woonkamer), vond ik ook niet dat de rest van de wereld dús maar net als ik thuis moest blijven en alle winkels dicht moesten en alle "pretgelegenheden" als kroegen en restaurants moesten sluiten.

Zolang er geen informatie is over de effecten van een maatregel kun je ook niet beweren dat die solidair is of niet.

Dat niet alleen. Zo lang niet de ernst van een ziekte, maar de mate waarin een beroep wordt gedaan op de (uitgeklede) ziekenhuiszorg, de maatstaf is, vraag ik me af wat we met de "maatregelen" aan het bestrijden zijn: het virus op zich (waar 98% van de mensen niet noemenswaardig ziek van wordt) of het ineenstorten van ons toch al wankele zorgstelsel?

Ja, het ineenstorten van het wankele zorgstelsel zou het onderwerp van gesprek moeten zijn. Het virus op zijn beloop laten heeft dat bewezen in maart vorig jaar. Dus in plaats van ziekten en dus zieken tegen elkaar uitspelen, kunstmatige tegenstellingen tussen volksgezondheid en economie creeren of met statistieken gaan goochelen is het beter het zorgstelsel als geheel tegen het licht te houden, inclusief de bijbehorende cultuur van het 'kwaliteit van leven' argument en hoe dat de capaciteit van de zorg heeft ingeperkt.

Dat is een onjuiste veronderstelling, we gaan niet naar de kroeg, restaurant, winkelen, enz om het aantal besmettingen te verminderen zodat ons zorgsysteem niet overbelast raakt.



Er is dan ook een verschil tussen een besmettelijke ziekte en kanker. Als jij met een verminderde weerstand naar buiten gaat, dan is dat jouw individuele probleem. Als te veel mensen besmet raken dan is dat een collectief probleem.

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"

De zorg is al heel lang niet meer ingericht op verpleging van zieken. Negen van de tien chirurgische ingrepen waar je nog niet zo lang geleden een paar dagen voor in het ziekenhuis verbleef, zijn nu "verworden" tot dagbehandeling: je komt in de ochtend binnen, wordt geopereerd, mag nog nét even uitslapen van je narcose en om 17.00 uur word je met verse hechtingen en krammen de taxi in geduwd om naar huis te gaan, hooguit krijg je nog 4 paracetamolletjes mee en een nieuw gaasje voor als de wond gaat bloeden, en dat is het dan. En dan zegt zo'n pleeg die je "ontslaat": "Vooral de huisartsenpost bellen als de wond gaat trekken of bloeden"... Yeah sure. En dan bél je de huisartsenpost, en dan krijg je een assistente aan de lijn die zegt: "Nee hoor, kan geen kwaad, neemt u maar een paracetamolletje, maar als het over 2 uur nóg niet over is, gewoon even bellen hoor"...

Besmettelijke ziektes zijn ook van alle tijden. En ik durf te stellen dat het met corona in zoverre meevalt, dat ik om me heen de mensen echt niet als vliegen zie vallen. Ik woon in een wijk waar zowel veel ouderen wonen als veel jonge gezinnen, maar echt niet dat opeens talloze huishoudens, oud of jong, op apegapen liggen, in het ziekenhuis liggen of op de IC. Voor 98% van de mensen heeft het niet meer effect dan een luchtwegontsteking of lichte groep. Het aantal mensen in het ziekenhuis is niet hoger dan 0,0145% van de bevolking, het aantal mensen op de IC nog veel kleiner. Vanwaar de paniek?

Het zorgsysteem overbelast dus het viel niet mee.




Dat is omdat jij een laag percentage niet als een probleem ziet omdat het een laag percentage is, zonder daarbij stil te staan of dat an sich een probleem is of niet.

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"

Ik denk zomaar dat ook de regering een dergelijk percentage niet als probleem had gezien, en al helemaal niet als een reden voor vergaande maatregelen, indien de zorginstellingen niet in het geding waren geweest en die paar duizend mensen thuis op bed hadden gelegen.

Ja duh

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"

Gezien het feit dat de maatregelen niet gericht zijn op het stoppen van het aantal besmettingen, maar op het niet overschrijden van de beddencapaciteit in de ziekenhuizen...

_________________
"En Adam sleug Eva met ne sükkerbiete veur de kont, holadié, holadió
Maar dat gef allemaal niks want wie hoalt van mekaar, holadié, ladió"

Het ene hangt nogal zwaar samen met het andere

_________________
Poetin komt bij een waarzegger en vraagt: "Wanneer zal ik sterven?" waarop de waarzegger zegt: "op een Europese feestdag". Poetin schrikt en vraagt: "Op welke feestdag?" Waarop de waarzegger antwoordde: "Maakt niet uit, wanneer u sterft is het een Europese feestdag"