Raya schreef:
PeterJKH schreef:
baedeker schreef:
Deze is ook wel fun. Kerstmis de geboorte van Christus? Iets anders. Germanen vierden met de Winterzonnewende (21 december) het Joelfeest, de wedergeboorte van de God van groei en het licht. Christenen hadden geen idee op welke dag Christus geboren was. Maar men vond het wel een tof idee om dat op 25 december te laten samenvallen met het Joelfeest.
Zo is dat inderdaad ontstaan: men nam bepaalde voor-Christelijke feestdagen en gaf die een Christelijke bestemming.
Ik vroeg ooit tijdens de catechesatie (die ik nog trouw gevolgd heb) aan de de dominee: hoe kan het dat Christus elk jaar op dezelfde datum wordt geboren, maar ook elk jaar op een andere datum gekruisigd wordt?" Nu snap ik het, vanwege de herkomst van die feesten, maar toen ik die vraag stelde vond ik het maar onlogisch.
Op die manier kaapte de katholieke kerk de feestdagen van andersgelovigen, om de die andersgelovigen naar het katholicisme te trekken. Leugen en bedrog vanuit Rome dus. Niet de hoer heeft het oudste beroep ter wereld, maar de liegende en bedriegende politicus (in die tijd was er nog geen scheiding van kerk en staat).
Een kleine nuance: iedere religie, zo lang als de mensheid bestaat, is gebruikt, of misbruikt zo je wilt, voor een aantal dingen, die er echter allemaal op neer kwamen het volk in het gareel te houden. Zo werd verteld dat de heerser (koning, farao, keizer, of welke titel een heerser dan ook maar had) door god of de goden zelf was geselecteerd en aangesteld. Tegen de heerser ingaan betekende dus tegen de god(en) ingaan. Verder werden er aan de religie leefregels opgehangen en aan het volk opgelegd, omdat die leefregels direct door de god(en) zouden zijn geformuleerd. Een zeer sprekend voorbeeld hiervan zijn de tien geboden, waarvan wordt gezegd dat die direct door God aan Abraham zijn gedicteerd en door Abraham woordelijk vastgelegd in stenen platen. Maar ook in andere religies bestaan overleveringen dat wetten of geschriften direct door de godheid aan profeten of zieners of uitverkorenen zijn ingefluisterd en door hen letterlijk opgeschreven. De naleving van die regels werd gegarandeerd door priesters, dominees, pastoors, of andere dienaren van de religie, die fijnmazig aanwezig waren onder de samenleving. Daarnaast werden de begrippen hemel en hel gecreëerd (die zijn ook in vrijwel alle religies vertegenwoordigd) om mensen vooral aan te zetten op het "rechte pad" te blijven, omdat anders na de dood alsnog de meest vreselijke straffen zouden volgen.
Het Christendom is daar dus niet uniek in. Zelfs in Griekenland, de bakermat van de democratie, waren het de goden die uiteindelijk beschikten, en bestond ook een onderwereld, de Hades, met allerlei verschrikkingen voor diegenen die een "zondig leven" leidden.
Religie is al zo oud als de mensheid. Mensen probeerden dingen waar ze bang voor waren, zoals onweer, zoals overstromingen, een vorm te geven die ze konden bevatten en waar ze grip op hadden. Uit dat laatste ontstond al gauw verering en bezwering: men had het idee dat als men de krachten van de natuur, waaruit allengs godsbeelden ontstonden, gunstig konden stemmen door offers en bezweringen (aanbiddingen). De grottekeningen uit de steentijd zijn daar een voorbeeld van: men dacht dat men de jachtgoden gunstig kon stemmen, het lot kon bezweren, door de beoogde prooidieren in steen af te beelden, waarna een sjamaan of andere "heilige persoon" de tekeningen inkleurde met heilige kleurstoffen, zoals oker en rode aarde.
En zelfs in deze tijd, waarin er nauwelijks meer mensen naar de kerk gaan, speelt religie een rol voor veel mensen. Desgevraagd zeggen velen "wel in iets" te geloven. De Maria-altaartjes die je vroeger in veel katholieke huizen zag, zijn dan weliswaar vervangen door een boeddha-beeldje van de Blokker waar mensen een kaarsje bij zetten, maar wezenlijk is dat geen verschil natuurlijk. Mensen geloven in "iets", zoeken daar een symbool voor en denken/geloven dat als ze daar een kaarsje bij zetten of een bloemetje bij leggen, dat ze dan een soort positieve energie kunnen opwekken, het lot gunstig kunnen stemmen, onheil kunnen afwenden, of wat dan ook. Eigenlijk hetzelfde wat onze allereerste voorvaderen deden, toen ze een hert of een zwijn tekenden op de muur van een grot en daar heilige oker overheen streken...