kwaaisteniet schreef:
baedeker schreef:
kwaaisteniet schreef:
Dit is gewoon flauwe kul. Interne stukken van ambtenaren behoren, zolang ze niet zijn geaccordeerd door de politieke bestuurders, geen onderdeel te zijn van openbaarheid. Anders durven ambtenaren niet meer te denken of hun gedachten op papier te zetten. Dat is de dood in de pot. Zij hoeven en kunnen zich immers niet verdedigen, terwijl hun epistels geen, of eventueel nog geen, onderdeel zijn van politiek beleid.
Dit is onzin. De grondwet is duidelijk. Het kabinet heeft een inlichtingenplicht, en weigering ('vanwege het belang van de staat') hoort zeer uitzonderlijk te zijn.
In dit geval waarschuwde de intern jurist van het ministerie jaren geleden al dat de afdeling Toeslagen juridisch niet zuiver handelde. De minister heeft dat al die tijd genegeerd, en verzwegen tegenover de kamer. Gevolgen: De belastingdienst handelde onrechtmatig. Zes jaar was 'fuck de burger' de norm op de werkvloer. Ambtenaren die wel beter wisten lieten wel na daartegen op te treden. De grondwet werd met voeten getreden.
En nu de rot op tafel ligt zie ik je bepleiten dat de politieke bestuurders geen verantwoordelijkheid nemen. Lijkt me beter voor het land als je voorlopig maar even niet je stem uitbrengt, want aan de *kuch* idealen waar je op zegt te stemmen hangt beslist een vieze lucht.
Dit heeft niets met geheim te maken. Er is niets geheims aan rapporten. Maar ze moeten wel eerst door politieke bestuurders overgenomen worden als onderdeel van beleidsvoering voordat ze in de openbaarheid meegenomen kunnen worden. .
Het rapport van mevr. Palme over de gevolgen van de toeslag behandeling is nooit bij politieke leiding als de betreffende staatsecretaris of minister of wie dan ook terecht gekomen. De ambtelijke top van de belastingdienst heeft het rapport gediskwalificeerd en mevr. Palme op een zijspoor gezet.
Daardoor is het onder de radar gebleven. Mevr. Palme had dit, als ze haar uiterste best had gedaan, wellicht kunnen voorkomen.
De tweede kamer moet niet zelf ook willen gaan besturen als waren zij bewindspersonen. Dat is opgedragen aan het kabinet,
Als men vindt dat het kabinet het niet goed doet kan daar actie op ondernomen worden.
Verder heeft de tweede kamer zelf ook mogelijkheden om zaken te (laten) onderzoeken.
Ok.
(a) Of de minister heeft het gezien, en heeft de kamer om de tuin geleid, en moet dus vertrekken.
(b) Of de minister heeft het niet gezien, is door zijn ambtelijke top om de tuin geleid, is niet de baas op zijn departement, en moet dus vertrekken.
Mooie boel op het ministerie van kwaaisteniet. Zes jaar handelde de belastingdienst onrechtmatig. Zes jaar was 'fuck de burger' de norm op de werkvloer. Zes jaar waren er signalen. Maar minister kwaaisteniet zit goed, want die zegt van niks te weten. De ambtenaren kunnen hun gang gaan, want die hoeven niemand anders te vertellen wat ze minister kwaaisteniet niet verteld hebben ... omdat ze anders niet kunnen denken (buldergelach uit de kantoren van de top van het departement). Maar gelukkig is daar de juriste mevrouw Palme om de schuld aan te geven, want die had toch echt beter haar best moeten doen.
C'mon man. Een minister moet weten wat er speelt op zijn departement. Zodra er signalen komen laat die een eigen mannetje polshoogte nemen op de werkvloer. Als de signalen aanhouden, dan zoekt ie zelf mevrouw Palme op om uit de eerste hand te horen hoe het zit. En als het na een jaar nog steeds blijft rommelen, dan rouleert ie wat topambtenaren en zet ie iemand van buiten de carrousel neer om het tot op de bodem uit te zoeken. Zo moeilijk is het allemaal niet. Wat nu gebeurd is kan helemaal niet. De rot is breed en diep. Allen de top kan en moet nu zijn verantwoordelijkheid nemen.