Hume schreef:
Raya schreef:
De eerste Kamerleden zouden in het voorstel een zittingstermijn moeten krijgen van 6 jaar, waarbij na drie jaar voor de helft een nieuwe verkiezing wordt gehouden.
Zie ik ook niet zitten. Vriendjes, die voor zes jaar worden benoemd op niet echt democratische wijze.
Dat moeten we niet willen.
Met de voorstellen wordt democratie steeds meer de nek omgedraaid.
Om ons stelsel te begrijpen zullen we meer naar onze geschiedenis moeten kijken en het ontstaan van de eerste kamer.
Nederland heeft een lange traditie van burger samenleving en democratie.
In deze tijd van snelle digitale communicatie en mobiliteit, zal ook het stelsel aangepast moeten worden aan de eisen van de tijd.
Nederlanders die het over hun glorieus verleden hebben, komen zelden bij de Oranjemonarchie uit; zij denken eerder aan de Republiek. Waarom werd die twee eeuwen geleden, in 1813, dan aan de kant gezet?
De Republiek was eind 18de eeuw allerminst op sterven na dood. De politiek had zich juist opnieuw uitgevonden. Voorheen kenmerkte de machtsstrijd tussen een kleine groep regenten en de Oranjestadhouders de politiek, maar dit veranderde in het revolutietijdvak van 1780-1798. Toen kwam, gestimuleerd door de verlichte debatten over burgerschap, een blauwdruk voor een fundamenteel andere politiek-sociale samenleving tot stand. Daaruit waren de Oranjes verdwenen en de regenten waren hun geprivilegieerde positie kwijtgeraakt. Tevens had het oude idee van volkssoevereiniteit uit de tijd van de Opstand een moderne invulling gekregen: de crux werd dat een volk actief kon participeren in het bestuur. Minstens zo fundamenteel was dat er een nieuwe invulling kwam van het begrip ‘prestatie’: een burger werd niet meer uitsluitend op zijn economisch nut beoordeeld, maar allereerst op zijn bijdrage aan de samenleving als geheel.
Aankomst van de prins van Oranje te Scheveningen op 30 november 1813. De tekenaar heeft een enthousiaste menigte afgebeeld, maar zelf was Willem niet zo zeker van een gunstige ontvangst. Zijn familie had dan ook weinig belangstelling voor Nederland getoond sinds het vertrek in 1795. Dit perspectief is weg uit de nationale herinnering. Voor de zekerheid liet de prins zich in bij zijn landing door een escorte van de Engelse marine begeleiden.
Het bleef niet bij fraaie plannen. De Bataafse revolutie van 1795 kreeg haar hoogtepunt in de revolutionaire Staatsregeling van 1798. Deze indrukwekkende Grondwet kende het soevereine volk volledige democratische rechten toe én sociale grondrechten, zoals het recht op werk, op gezondheidszorg, op armenzorg en onderwijs. Dit was voor het eerst in de Europese geschiedenis. Het ideaal was een burgersamenleving waar iedereen een steentje bijdroeg aan het openbaar belang en zich er verantwoordelijk voor voelde. De bouwstenen voor een perfecte democratie lagen klaar.
https://geschiedenismagazine.nl/waarom- ... -monarchieDat de bouwstenen voor een perfecte democratie klaar lagen, betekent niet dat niet verhinderd werd het democratisch gebouw geheel op te bouwen.
Immers, het huis van oranje werd teruggehaald en de macht van het volk deels weer overgedragen aan een door elite benoemde koning welke zijn macht diende te delen met die elite.
Het verleden is van belang door zijn lessen. In dit geval: vertrouw als burgers nooit de elite.
En voor die les hoeven we helemaal niet zo voor terug. Of je nu voor of tegen het middel referendum bent (verkiezing van een keuze, door het volk), de elite heeft deze weer afgeschaft, omdat raadgevend voor hen al te lastig was. Het volk moet zich vooral nergens mee bemoeien. Zo zijn ook de inspraak-avonden bij gemeenten, langzaam de nek omgedraaid. Het zijn nog slechts voorlichtingsavonden, waarbij verteld wordt wat de elite wil en uiteindelijk door zal drukken, al gaat dat jaren duren, want zodra er weerstand ontstaat, wordt het een principekwestie. Zie de snelweg door Amelisweerd en nu de verbreding daarvan.
Ons stelsel is hard toe aan democratisering. Op het wijzen van hun bescheiden plek van de elite, gewoon op een stoel tussen de rest van de bevolking, naast de gehandicapte, de sloeber en de proleet.
De nieuwe vormen van communicatie geven de gewone burgers een stem. Mensen weten elkaar in hun ideeën en eensgezindheid makkelijker en vooral sneller te bereiken. Kunnen eenvoudig hun protest laten klinken. Helaas volgen gebeurtenissen elkaar snel op, en gaat een deel van protest verloren omdat ze werd ingehaald door een andere gebeurtenis. Niet zelden gestuurd: het afleiden van de aandacht. Niet voor niets is de elite een felle voorstander van censuur op social media, onder het mom van bestrijding van nepnieuws. Niet voor niets is de elite bezig met behulp van politieke benoemingen bji de PO, invloed in die PO te verwerven.
Er zal een tegenmacht uit het volk moeten opstaan, als we werkelijk terug willen naar Democratie met een hoofdletter.