P-G schreef:
baedeker schreef:
Niet meer dan het D66 van Ollongren, en daar had jij toch op gestemd?
Of D66 zich bezondigt aan demagogie is in casu irrelevant. Hetzelfde geldt voor de vraag of danwel wat ondergetekende heeft gestemd bij de laatste verkiezingen. Het is niets anders dan een jij-bak; de eerdere ontkenning dat Zwitserland vanwege het referendum geen demagogen kent, wordt hiermee zelfs ontkracht.
Sommige voorstanders van directe democratie in Zwitserland wensen dat hun land niet langer is gebonden aan internationale verdragen, zolang het volk zich daaromtrent niet heeft uitgesproken middels een referendum. Denk hierbij aan het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens. Ergo:
[t]he referendum is a device of dictators and demagogues.Internationale rechtenverdragen zijn er om twee redenen: om rechten te krijgen in landen waar die rechten nog niet golden of gelden, en om in landen waar die rechten er al wel waren of zijn, te voorkomen dat politici met kwade bedoelingen deze aantasten.
Helaas blijken die rechtenverdragen een wassen neus. De belastingdienst blijkt al bij de organisatie van de Museumjaarkaart je gebruik op te mogen vragen om te zien in welke musea je bent geweest.
En laat ik over de sleepwet maar zwijgen, het steeds meer koppelen van databases door de overheid en de toepassng van algoritmen als SyRI .
Voorbeelden ook, waar referenda uitkomst hadden kunnen bieden. Bijvoorbeeld het mogelijk maken van strafrechtelijke vervolging van politici en ambtenaren die de wet of verdragen overtreden.
Doe mij maar een referendum.
Grondrechten hebben geen onbeperkte reikwijdte en zijn evenmin absoluut. Bij een andersluidende conclusie wordt de samenleving onleefbaar. Indien een rechtssubject een beroep doet op een grondrecht, dient allereerst te worden bepaald wat die vrijheid inhoudt en aldus tot hoever deze überhaupt reikt. Het mondeling geven van een opdracht door een werkgever aan diens werknemer valt bijvoorbeeld niet onder de vrijheid van meningsuiting. Valt iets wel onder een grondrecht en wenst het openbaar gezag iemand in de uitoefening daarvan te beperken, dan rijst de vraag of een inbreuk dient ter bescherming van een gerechtvaardigd - uitputtend gecategoriseerd - belang dient, bij wet is voorzien en gerechtvaardigd is. Dat laatst wordt beoordeeld aan de hand van de vereisten van passendheid, subsidiariteit en proportionaliteit. Met andere woorden: wordt met de inbreuk het belang daadwerkelijk gediend, was geen minder ingrijpende maatregel voor handen en staat de inbreuk in een redelijke verhouding tot het doel. Het moge duidelijk zijn dat bij deze politiek-juridische afweging de wetgever een beoordelingsruimte dient te hebben. Ook wanneer de wetgever zorgvuldig handelt en goedaardig is, kan een inbreuk later ongerechtvaardigd blijken te zijn. Dit kan gebeuren wanneer zich een geval voordoet die de wetgever niet had kunnen voorzien of omdat men inmiddels tot een nieuw inzicht is gekomen. In een dergelijk geval wil Raya kennelijk bloed zien en biedt het referendum soelaas. Over het referendum als een
En wie moet trouwens worden bestraft ingeval met instemming of middels een volksinitiatief op aangeven van het electoraat wetgeving tot stand is gekomen, waarbij al dan niet middels verdragen gecodificeerde mensenrechten worden geschonden? Wie moet dan überhaupt tegen 'het volk' in kunnen gaan? Elke rechter die dergelijke wetgeving opzij schuift, zal worden beschuldigd van zogenoemd juridisch activisme. Zie alhier wederom:
Inloggen
Registreren
Archief
Topics
Youtube
