Raya schreef:
PeterJKH schreef:
Raya schreef:
Ik denk dat de ouderenzorg een beetje doorgeschoten is enerzijds, en verkeerd georganiseerd anderzijds.
Je moet helpen daar waar nodig, maar er zijn ook nog (in veel gevallen) kinderen. Waar het vroeger normaal was om voor je ouders te zorgen, lijkt dat nu abnormaal te zijn geworden. Het grootgezin bestaat niet meer. Daarvoor zijn de huizen te klein. En de kinderen hebben het te druk met werk, want van één inkomen kun je niet meer rondkomen.
Bejaardentehuizen, waar ouderen ook elkaar nog een handje toe konden steken, en hulp niet van het ene adres naar het andere door de stad hoefde te crossen, zijn gesloten. Want dat was goedkoper, beweerde de VVD. Dat het meer woningen vergt, en die ook nog eens op ouderen moeten zijn aangepast om te zorgen dat ouderen inderdaad nog zoveel mogelijk zelf kunnen, daar stonden ze niet bij stil.
Als we dat wat beter terug organiseren, valt het wel mee, met wat er aan arbeidskracht nodig is om ouderen te helpen bij wat ze niet meer kunnen. Kunnen we rustig terug naar 10 miljoen.
Ik denk dat de meeste mensen niet te beroerd zijn hun ouders te ondersteunen. Echter, de tijd dat ouders en kinderen in elkaars nabijheid woonden, is allang voorbij. 50 jaar geleden was het nog zo dat 90% van de mensen hun leven lang bleef wonen in de stad waar ze waren geboren en opgegroeid, of in elk geval in de nabijheid daarvan. Tegenwoordig is het zo dat je als ouder je kinderen ziet uitvliegen naar alle windstreken. Je woont zelf in als ouder (nog steeds) in Eindhoven, maar je ene kind woont inmiddels in Almere omdat hij een baan heeft in Amsterdam, je andere kind zit ergens in Groningen, en het kan zomaar zijn dat weer een ander kind in het buitenland aan het werk is. Dan is het gewoon niet eenvoudig, om niet te zeggen fysiek onmogelijk, om je ouder wordende ouders dagelijks bij te staan. De tijd dat families op 5 minuten lopen of fietsen van elkaar vandaan woonden, is nou eenmaal vrijwel voorbij.
Dat wil niet zeggen dat mensen weer naar elkaar toe zouden kunnen verhuizen. Maar dat vergt fors trekken aan de woningbouw, en dat is niet het ding van onze afgelopen kabinetten.
Of als ouder bij een kind intrekken, zoals vroeger het geval was, en bij diverse bevolkingsgroepen nog steeds, maar wat dan weer wordt verhinderd door korting op AOW of andere uitkeringen, de mantelzorgboete, en dat is dan wel weer een dingetje van de afgelopen kabinetten: pluk de burgers tot ze geen veer meer over hebben!
Leve het walg-kabinet!
Als jouw baan en inkomen in Groningen liggen en je ouders wonen in Breda, dan kán je niet naar Breda verhuizen, ook al zijn daar 100.000 geschikte woningen beschikbaar, want je werk (en dus je inkomen) verhuist dan echt niet mee.
En ouders bij kinderen intrekken was ook vroeger al vaak de hel op aarde. En dat gebeurde echt niet uit menslievendheid alleen, maar puur omdat er destijds nog vrijwel geen ouderenvoorzieningen waren, de AOW nog niet bestond en je als kinderen dus wel genoodzaakt was je ouders bij je in huis te nemen wilde je ze niet in de goot laten eindigen. Maar denk jij serieus dat al die (veelal grote) gezinnen die met 10 mensen in een klein arbeiderswoninkje gepropt zaten, écht geweldig blij waren dat opa en oma daar ook nog bij in kwamen wonen? En ja, soms had je een lieve oma, die heel de dag truien breide voor de kleinkinderen, tevreden in haar hoekje naast de kachel, en die hielp met koken of de was. Maar even zo vaak, zo niet vaker, had je ook tangen van oude mensen die jouw gezinsleven op de beperkte ruimte die je had, behoorlijk verzuurden, soms 5 jaar lang, soms 10 jaar lang en shit, soms had je pech en werd oma stokoud en dan zuchtte je 20 jaar lang onder het juk van een inwonende grootouder die zich overal mee bemoeide, die overal kritiek op had want zij wist en kon alles beter en in háár tijd... enz., en die tegelijkertijd eiste dat je naast je zorg voor de 10 kinderen ook nog haar dienstmeisje speelde...
Ik durf zomaar te zeggen dat die oplossing ook lang niet altijd gelukkig en harmonieus was en eerder ontstond uit plichtsbesef dan uit naastenliefde.