And he wrote that UN climate reports are “tailored to meet the political needs of governments,” not necessarily tailored towards the environment. He included refreshing critic opinions, with Global Language Monitor’s Paul Payack saying that “global warming deniers’ be treated the same as ‘Holocaust deniers: professional ostracism, belittlement, ridicule and, even, jail.”

Nederland is geen land dat uitmunt door brede natuurwetenschappelijke kennis. Op middelbare scholen is de belangstelling voor exacte vakken zeer beperkt, en de wis- en natuurkunde faculteiten aan universiteiten trekken weinig studenten. Als het gaat om het vinden van goede promovendi, doet een hoogleraar schei- of natuurkunde er goed aan zijn personeelswerving vooral in het buitenland te doen.
Natuurwetenschap is een vak van hard werken, en daar is men in ons hedonistische polderlandje in de rivierdelta niet meer zo van gecharmeerd. Natuurwetenschappers worden dan ook met graagte weggezet als tamelijk wereldvreemde nerds. De gebruikelijke houding is dan ook: ‘why be a scientist if you can be his boss?’

(....)

Ondanks de geringe natuurwetenschappelijke kennis die de Nederlandse samenleving kenmerkt, en de zeer beperkte plaats die informatie over natuurwetenschap inneemt in onze media, is het aantal klimaat’deskundigen’ in ons land van dezelfde orde van grootte als het aantal voetbalbondscoaches. Je hoort er niet bij als je niets van klimaat vindt, met als gevolg dat het feitenvrije gebabbel niet van de lucht is. Het komt de kwaliteit van het gemiddelde verjaardagspartijtje niet ten goede.

Veel erger is dat op de plaatsen waar de beslissingen over de toekomst van onze samenleving worden genomen, onze volksvertegenwoordiging dus, de natuurwetenschappelijke kennis van een ronduit deplorabel niveau is. Het aantal leden van Eerste en Tweede Kamer met een relevante opleiding in een natuurwetenschappelijke discipline en de daarbij bijbehorende researchervaring is schrikbarend laag. Als er een onderwerp zo gecompliceerd als klimaat aan de orde is, is die situatie buitengewoon zorgwekkend.

Das Wirtschaftsministerium koordiniert Dutzende Gesetze zur Energiewende. Doch es hat laut Bundesrechnungshof keinen Überblick über deren Kosten. Dabei wird genau das seit mehr als einem Jahr angemahnt.

Nicht nur die teuren Netzeingriffe verschlechtern die ökonomische Bilanz der Energiewende, das gilt auch für die aktuelle Strompreiseentwicklung. Die Haushalts- und Industriestrompreise in Deutschland entfernen sich immer mehr vom EU-Durchschnitt. Inzwischen liegt das Preisniveau für deutschen Haushaltsstrom 42,1% über dem europäischen Durchschnitt, beim Industriestrom sind es rund 20% mit steigender Tendenz. Auch für weitere zentrale Kenngrößen sind die Ziele der Energiewende massiv gefährdet: Der Primärenergieverbrauch ist im Analysezeitraum konjunkturbedingt um 2,3% angestiegen, der Stromverbrauch ist nur leicht gesunken. Auch die Emissionen stiegen: Mit zuletzt 925 Mt ist der CO2e-Ausstoß von seiner 2020-Zielmarke (750 Mt) weit entfernt.