Lies schreef:
Raya schreef:
Onvoorstelbaar dat de bureaucratie zo blijft toenemen in een land waar duidelijk blijkt dat bureaucratie het land kapot aan het maken is.
Als je tussen boeren woont zoals ik begrijp je niets van die regelgeving. Maar je hoort ook verhalen uit het verleden die je aan het lachen maken omdat het altijd een gevecht met regels is geweest.
Zo had je 1959 Victor Marijnen als minister van Landbouw en Visserij in het kabinet-de Quay. Later het kabinet-Marijnen die geen hechte eenheid vormde, ook zo met nu herkenbaar.
https://kro-ncrv.nl/katholiek/encyclope ... nen-victor Minister van Landbouw
In 1959 werd Marijnen namens de KVP minister van Landbouw in het kabinet-de Quay. In deze functie kreeg hij te maken met de landbouwharmonisatie binnen de E.E.G. Het waren onzekere tijden voor de Nederlandse landbouw. Schaalvergroting en nieuwe technologie leidden ertoe dat veel kleinere (familie)bedrijven in de knel kwamen. Ook kreeg Marijnen te maken met protesten van boeren die zich verenigden in de beweging van zogenoemde 'Vrije Boeren', onder leiding van Hendrik Koekoek, de latere voorman van de Boerenpartij. Deze beweging verzette zich tegen de bemoeienis van de overheid met het landbouwbeleid en vooral tegen het Landbouwschap, de in 1954 opgerichte publiekrechtelijke bedrijfsvereniging voor de agrarische sector, waar boeren verplicht lid van moesten zijn. Marijnen toonde zich in deze functie een bekwaam departementsbestuurder en een hartstochtelijk Europeaan.
Het verhaal gaat hier dat door dit gedoe boeren geen Marijnen koelkast, wasmachine en ander witgoed wilden kopen, die naam kwam de deur niet in.
https://nl.wikipedia.org/wiki/MarynenMooi verhaal Lies.
Het is ook niet verwonderlijk dat er zoveel regels zijn voor de agrarische sector. De vervlochtenheid van de sector met alle facetten van de samenleving is zo groot dat het onmogelijk is om "Vrije Boeren" te hebben. Ik heb eerder in dit draadje daar al het één en ander over gezegd, dus dat ga ik niet herhalen.
Gisteren nog hoorde ik mijn lokale frietboer, die weliswaar boer genoemd wordt, maar niet tot de agrarische sector behoort, zich nog beklagen over de regels uit Den Haag. Het fenomeen is blijkbaar wijd verspreid en tierde ook in mijn jeugd al welig.
In die zin is onvrede over de regels uit Den Haag een onderdeel van het cultureel erfgoed dat beschermd moet worden. Het zou onze cultuur verwoesten als Den Haag op zou houden regels op te stellen die de ondernemers en het volk door de strot worden geduwd. Op zich denk ik dat de kans daarop gering is. De onvrede lijkt tamelijk autonoom te zijn van de feitelijke politiek koers, dus zelfs als Den Haag voortaan fluwelen handschoenen zou gebruiken, zou de onvrede niet echt afnemen.
Het uiten van onvrede is wat mensen verbind. We hebben geen grote bedreigingen en rampen die ons als samenleving bijeenbrengt. Vroeger had men het over de "hoge heren in Den Haag", aangezien de kamer inmiddels voor een flink gedeelte uit vrouwen bestaat en het woord "heren" sowieso een beetje uit is geraakt hebben we het tegenwoordig over de "Haagse elite", maar dat staat in principe voor hetzelfde.
Door onvrede te uiten over de Haagse elite, kan iemand zich identificeren als een "gewone burger", een "eenvoudige boer", of een "kleine ondernemer" en dat schept een band. Men herkent de ander in de onvrede over Den Haag in een normatief kader waarin eenvoud en kleinheid centraal staan.
Het is ook die eenvoud en kleinheid die maakt dat de regels als onheus worden gezien. Wat maakt het uit of die ene frietboer nou zijn vet in het riool dump? Dat deed vader frietboer ook en daar merkte de natuur niets van. Wat maakt het uit of dat ene garagebedrijf afgewerkte motorolie in de grond laat weglopen. Ze zitten toch op een industrieterrein waar niks groeit.
Ondanks de verbondenheid in het niet zijn van de Haagse elite, is de "kleine ondernemer" en is de "eenvoudige boer" in zijn beleving een eenling die nooit die invloed heeft die de Haagse elite ziet. In Den Haag ziet men niet de individuele ondernemer, maar een complete sector en die heeft als geheel wel degelijk invloed.
Is het frietboer of patatboer.....zelfs daarover bekvechten sommige in dit land. Als het smaakt waar maal je om denk ik dan.
Haagse regels zijn het probleem niet, maar je moet ze niet stapelen als iets niet loopt zoals het moet lopen.
Duurzaam produceren zijn boeren ook niet vies van, maar aan zelfmoord hebben ze een hekel.
Economische zelfmoord en Zuid-Korea die bezig is landbouwgrond in Oekraïne op te kopen. Over China's koopwoede lees je vaak, maar Zuid-Korea.....