Lies schreef:
Raya schreef:
Er is voor welzijn geen ongebreidelde welvaart noodzakelijk. Wat heb ik aan al die miljoenen op de bank dankzij de verkoop van alle bomen, waardoor ik op die koude winterdag geen spaander hout meer heb om me aan te warmen.
Zoals we nu leven heeft de mens die welvaart nodig, want al die miljoenen op de bank vliegen er net zo snel weer uit als dat ze zijn binnen gekomen.
Vanmorgen dacht ik na onderstaand gesprek over vliegen, de mens is als gif. Hieronder kan je beluisteren hoe je voor 1,50 van het ene land naar het andere kunt vliegen om de feestdagen door te komen met chocoladeletters en bitterballen.
Hoe vervuilend zijn korte vluchten?
https://www.nporadio1.nl/nos-radio-1-jo ... e-vluchten Als je dan kijkt naar de demonstraties in veel landen van boeren en middenstanders die te maken hebben met verdringingseffecten op het platteland door o.a. dit gevlieg voor een bitterbal, zou de stad zich t.z.t nog gaan schamen?
De mensen hebben zoveel welvaart nodig, omdat men weinig tot geen welzijn kent.
Als je je wel voelt, tevreden kunt zijn met jezelf en de jouwen, je leven, met wat je hebt, heb je geen drie vliegvakanties naar verweg nodig. Hoef je niet te concurreren met je buren wie de grootste en duurste auto heeft, het meest luxeueze tuinammeubelement.
Lezen kan zeer veel gelukzaligheid oproepen. Een spelletje met de kinderen of kleinkinderen, thuis aan de tafel. Een echt praatje met elkaar. Samen koken. Je kunt je geluk in zoveel, ook heel kleine dingen vinden, als je maar wilt kijken.
Weten dat je het milieu voor je kinderen, kleinkinderen of achterkleinkinderen een stukje minder vervuild, ook dat besef kan bijdragen tot je welzijn (en dat van je nageslacht).
Competitie is in beperkte mate echt niet verkeerd, maar zodra het een obsessie wordt gaat het ten koste van het welzijn van velen.
Ik denk dat dat iets van vroeger aan het worden is Raya, voor een gesprek aan de tafel, de spelletjes en een praatje gebruik je tegenwoordig een mobiel. Ik moet er tegenwoordig om lachen, omdat ik merk dat ik ga reageren als mijn oma vroeger.
Probleem bij mij is dat ik ga mee doen soms, hou de rem er nog wel een beetje op.
Voor mij telt bij welvaart, dat je ergens onderdak krijgt, iedereen naar de dokter kan gaan, de verzorging krijgt die nodig is, dat kinderen goed onderwijs krijgen, dat je het voedsel kunt kopen die nodig is om alle organen in conditie te houden. Al het andere is bijzaak om gelukkig te kunnen zijn.