baedeker schreef:
Nee hoor. Zouden "de rechtscolleges een bepaalde ideologie nastreven", dan zou het publiceren van een manifest juist onhandig zijn. Het is veel slimmer als rechters beamen dat een rechter neutraal hoort te zijn, beweren dat ze neutraal handelen, en dan hun ideologie nastreven ... exact wat we nu zien.
[...]
Iedereen beweert niet te discrimineren en redelijk te handelen. Aan de hand van zulke algemene principes had de rechter net zo makkelijk "rechtsom" kunnen beslissen. Met deze paragraaf zeg je dus precies helemaal niks. Waarom vraag je mij om een maatstaf? We constateren dat rechters politiek kunnen bedrijven, en dan wil ik weten welke maatregelen, toetsingen en selectiecriteria er zijn om te voorkomen dat dat gebeurt. Als het antwoord "geen" is, dat weet ik dat die eed een holle frase is.
Rechtspleging is politiek van aard, daar zij plaatsvindt aan de hand van politieke principes. Dat is iets anders dan het bedrijven van partijpolitiek. Om zulks te voorkomen, dienen rechtelijke uitspraken te worden gemotiveerd. En het 'grappige' is dat degenen die stellen dat rechters politiek in de negatieve zin bedrijven, zelden of nooit ingaan op de gegeven motivering.
baedeker schreef:
Waarom is dat "beter" als de rechter op de stoel van de wetgever gaat zitten? Je lapt de trias aan je laars. De rechter heeft totaal geen democratisch mandaat. De eed van neutraliteit is een holle frase. Laat de rechter maar lekker terugleggen dat hij niet kan beslissen, en de wetgever aan het werk zetten. Kom op zeg.
De rechter als taak een normatief kader te construeren, dat is opgebouwd uit bouwstenen die zijn ontleend aan rechtsbronnen. Daarbij is het de taak van de rechter te zorgen voor coherentie. Daarmee gaat de rechter niet op de stoel van de wetgevende macht zitten; hij heeft immers niet bevolen tot concrete beleidsmaatregelen. Wel heeft hij de wetgever gehouden aan zorgvuldigheidsvereisten. In de zaak 'Stichting Urgenda / Staat der Nederlanden' heeft hij zulks gedaan terzake het klimaatbeleid, maar hij dat eveneens kunnen doen op andere terreinen. Wat als de wetgever zonder daarvoor een objectieve rechtvaardigingsgrond aan te voeren, had besloten niet langer lijf, eer en goed van haar burgers en de rechter eveneens had geoordeeld dat de wetgever daarmee onzorgvuldig zou hebben gehandeld? Had baedeker dan ook moord en brand geschreeuwd, terwijl zulks een klassieke taak van het openbaar gezag betreft?
In 2010 achtte de Staat een uitstootreductie binnen de bandbreedte van vijfentwintig procent (25%) tot veertig procent (40%) als noodzakelijk om onze planeet leefbaar te houden, maar nadien heeft hij zonder enige reden een daartoe strekkend beleid laten varen. In de rechtspleging heeft de Staat vorenbedoelde noodzaak erkend. Men vergelijke dit met het redden van iemand door het bellen van het alarmnummer bellen, waarna men met erkenning van deze noodzaak zulks zonder enige rechtvaardigingsgrond eenvoudigweg nalaat. 'Gewoon, omdat het kan.'
Zou de rechter tot een andere oordeel zijn gekomen, dan had zulks geïmpliceerd dat de wetgever immer ongebonden is. Zulks is evenwel juridisch én moreel onhoudbaar. De wetgever is nu eenmaal constitutioneelrechtelijk - de Grondwet, internationale verdragen, het wezen van een democratische rechtsstaat - gebonden.
baedeker schreef:
Als ik me goed herinner kwam de rechter bij Urgenda tot de beslissing dat een toename in de temperatuur van 0,0003 graden levensbedreigend was en daarom mensenrechten schond. Groene gekkie onzin natuurlijk. Typisch P-G om van een aberratie te gaan uitleggen hoe de instantie in kwestie er toe kwam. Is gewoon totaal niet relevant.
Het gaat al mis bij de eerste zin.