Enzo501 schreef:
Lies schreef:
Ik denk dat het helemaal niet meevalt, de economische krimp is er wel, alleen nog niet overal zichtbaar. Ik ben het overzicht wat Brussel betreft kwijt, maar je moet ze natuurlijk niet overal de schuld van geven. Zo wist ik niet dat er accijns op frisdrank zit, dit gaat in het nieuwe akkoord omhoog:In Nederland wordt sinds 1972 een frisdrankenaccijns geheven. Deze is later uitgebreid tot mineraalwater, vruchtensappen en siropen. Omdat deze accijns bij de invoering van de interne Europese markt op 1 januari 1993 in strijd bleek met een Europese richtlijn die stelde dat accijnsen beperkt moesten blijven tot producten als alcohol, tabak en benzine, heeft de Nederlandse regering de naam van deze accijns per 1 januari 1993 gewijzigd in een "verbruiksbelasting" (wel is overigens per 1993 de suikeraccijns afgeschaft).
De EU (en de euro) is vooral ook een excuusargument.
Het echte probleem is dat de westerse economieen aan alle kanten worden ingehaald door de opkomende economieen elders. Die economieen hebben jaar op jaar reeele economische groei, begrotingsoverschotten en geen sociaal stelsel dat onbetaalbaar aan het worden is. In die landen is het ook normaal en geaccepteerd dat er groepen zijn die niet meedelen, dat er weinig democratie is (althans democratie zoals wij die kennen) en waar armoede is. Verzorging van wieg tot graf is in die globale context een onhoudbaar systeem. Stemmen op communisten en neonazis is ook geen oplossing.
Dat het sociale stelsel onbetaalbaar wordt, is mede te danken aan het feit dat vele mensen uit de sociale ruif meeëten die er nog nooit een cent aan bijgedragen hebben en waarvan het onwaarschijnlijk is dat ze dat ooit wél gaan doen. De sociale verzorgingsstaat betekent dan ook geen automatische verzorging van wieg tot graf, maar een zekerheid dat mensen die niet (meer) kúnnen bijdragen, niet in de goot terechtkomen, maar nog een menswaardig bestaan kunnen leiden. Verder dient men de verzorging van wieg tot graf gewoon zelf te regelen, o.m. door te werken voor het dagelijks brood.
Dat systeem is houdbaar zolang de verhouding werkenden - niet werkenden goed is. Als je echter grote groepen mensen naar Nederland gaat halen of in Nederland gaat houden waarvan bij voorbaat bekend is dat ze nooit zullen gaan werken en dat ze dús levenslang moeten worden onderhouden, dan creëer je een topzwaar systeem dat inderdaad niet meer te dragen is.
De verhouding werkenden-niet werkenden is inderdaad uit het lood en zal de komende decennia alleen nog maar verder uit het lood gaan.