Boer Piet schreef:
wat me opvalt is dat de meesten voor de eu waren toen het goed ging, dus toen men goedkoop spulletjes en voedsel kon importeren.... de landbouwsubsidies zijn eigenlijk in 30 jaar nominaal vrijwel gelijk gebleven, terwijl het aantal landen en burgers flink toenam.... relatef is landbouw voor de burger qua subsidie gehalveerd.... wat de landbouw in ons land de afgelopen 30 jaar heeft meegemaakt, maakt de rest van de economie nu dus mee.... toen vonden de burgers van ons land dat leuk en nu dus niet meer, omdat het henzelf betreft.... ik als boer zijnde moet dan grinniken om zulke inconsequent gedrag.... (voelt de rest eens wat wij al 30 jaar geleden zijn gaan voelen! iedereen komt dus een keer aan de beurt! en dat is heeeeeel rechtvaardig!)
Enigszins off-topic, even over het tussen haakjes geplaatste.
Bij een zoveelste reorganisatie werd het restje van onze afdeling dat nog was overgebleven, helemaal opgeheven.
Het hoofd van een andere afdeling voelde zich koning, zijn afdeling was ongemoeid gebleven.
Als een pauw liep hij rond, zijn grootspraak kende geen grenzen.
Toen heb ik hem precies datgene gezegd wat jij nu vertelt.
"Wees niet zo naïef om te denken dat ze aan jouw deur voorbij gaan. Jij komt ook aan de beurt!"
Een kleine 10 jaar heeft het nog geduurd, in zijn geval werd het nog dramatischer, hij werd zelf ontslagen.
Hij verkeerde in de veronderstelling dat hij niet ontslagen kon worden door het specialisme dat hij bezat, net iets te luid verkondigde hij dat ook.
Zijn hele specialisme werd opgeheven en het was het enige dat hij kon.
Het was lullig voor hem, maar dat gevoel van rechtvaardigheid bekroop mij wel.