Raya schreef:
Geld maakt niet gelukkig maar draagt wel bij.
Mensen zijn sociale wezens en hebben zowel lichamelijke als geestelijke basisbehoeften.
Voor sommige heb geld nodig, voor andere de liefde en eerlijkheid van anderen.
Nederland is sinds de 2e helft van de jaren 80 ten deel gevallen aan steeds verdere individualisering, waarbij mensen tegen elkaar werden opgezet om te voorkomen dat de groepen te groot zouden worden bij mogelijk verzet. Mensen met een uitkering zijn profiteur, ook kunnen ze er zelf niets aan doen dat ze een uitkering nodig hebben. Zo zet je mensen tegen elkaar op. Zie de hangmat van de VVD, waar mensen met een uitkering in zouden luieren. Die profiteren allemaal van jouw belastingcenten. Geen wonder dat jij niet rond kunt komen en tot de armen gaat behoren. En zodra jouw bedrijf gesloten wordt omdat in een ander land de lonen lager liggen, en jij ook van een uitkering afhankelijk wordt, ben jij ineens ook profiteur.
Dus ja, die Bulgaren waren profiteurs. Zie je wel dat mensen met een uitkering profiteurs zijn?
Dus die ouders met een buitenlands klinkende achternaam die kinderopvangtoeslag aanvroegen, waren ook profiteurs. En de rest hield zijn mond, want voor profiteurs kom je niet op. En als jij toevallig ook een uitkering had, wilde je niet met die groep worden vergeleken, want voor hetzelfde geld zou jij ook op valse gronden worden aangepakt.
Kortom, in Nederland is een sfeer van wantrouwen naar elkaar gekweekt. De een steunt de ander niet, zoals bij een knokpartij velen niet ingrijpen uit angst ook klappen te krijgen.
Ik denk dat dat een groot verschil is met Finland.
De Nederlandse samenleving is bewust kapot gemaakt. Die in Finland dus niet.
Ik ben van voor het midden van de jaren 80 en ook voor die tijd werden uitkeringsgerechtigden door een deel van de samenleving beoordeeld als profiteurs.
In het liedje Big City zingt Tol Hanse in 1978
Een dame als een toverfee
In een grote BMW
Wil je van 't trottoir afracen
't Zal wel een temeier wezen
Met d'r vent in de WW
Amsterdam holadiee
Al in het 17e eeuwse Engeland wordt er een onderscheid gemaakt tussen de "deserving poor" en de "underserving poor". Waarbij de eerste groep op geen enkele manier voor zichzelf kan zorgen en aanspraak mag maken op goedertierendheid, terwijl de tweede groep gezien werd als arm door hun eigen schuld en nergens aanspraak op mochten maken.
Het idee van de "profiteur" is dus niet een uitvinding van de VVD in jaren 80, maar een angst voor klaplopers die je in zo'n beetje elke samenleving tegenkomt.
Het idee dat er bewust een sfeer van wantrouwen zou zijn gecreëerd, vind ik blijk geven van wel erg veel wantrouwen bij jouzelf.