ezel schreef:
Raya schreef:
Als ik (elders) dan toch over spreekwoorden heb, ook het bedrijfsleven zal de tering naar de nering moeten zetten.
Als een bedrijf niet voldoende werknemers kan vinden, kan dat verschillende oorzaken hebben. In het minst ingewikkelde geval, zijn die werknemers er inderdaad niet. Maar waarom zeggen we in zo'n geval nooit, dat het bedrijf te veel werk heeft aangenomen? Omdat we geïndoctrineerd zijn dat groei noodzakelijk is. Groei van winst en dus ook groei van omzet, en het daarom beter is, dat onze bedrijven hier groeien in plaats van werkgelegenheid te scheppen in de landen waar die productie heen gaat. Of het gewoon aan ondernemers aldaar over te laten.
Het is natuurlijk voor de aandeelhouders van bedrijven lachen om personeel van heinde en verre hierheen te halen. Zij hebben geen last van wachtlijsten voor een sociale huurwoning oplopend tot 18 jaar en meer.
Wat prijzen betreft, zijn er de laatste dagen steeds meer berichten dat de prijzen hier kunstmatig hoog zijn. Je kunt zelfs beter in het buitenland je treinkaartje voor in Nederland kopen, dan in Nederland zelf. Kan zomaar iets van 40% schelen!
Raya, ik pleit helemaal niet voor het binnenhalen van migranten, maar je kunt niet zowel nul migratie hebben, en lage prijzen en behoud van het huidige bedrijfsleven. Elk besluit heeft consequenties.
Als we in Nederland bereid zijn hogere prijzen te accepteren en/of de sluiting of vertrek van bedrijven, dan is er geen vuiltje aan de lucht.
Wat ik echter vaak zie, is dat we alles willen. Dat we besluiten willen nemen alsof er geen consequenties aan zijn verbonden. We willen en natuur en boeren geen strobreed in de weg leggen, en huizen bouwen. We willen geen migranten, maar we willen tegelijkertijd geen tekorten in de zorg.
Jij hebt een visie van een Nederland dat aan schaalverkleining doet, en dat lost een aantal problemen op. Als we niemand binnenlaten en zelfs emigratie actief stimuleren, hoeven we geen huizen te bouwen. Als we het grote bedrijfsleven laten vertrekken, kunnen ze ook niet meer te lobbyen. Met het vertrek van het grote bedrijfsleven, valt ook een deel van het MKB om en daarmee komt weer een hoop personeel vrij voor de arbeidsmarkt. Een hoop milieuproblemen worden opgelost als de economische bedrijvigheid in Nederland wordt gereduceerd. Tevens komen er meer mensen beschikbaar voor banen in de zorg.
Dat is een visie waar voordelen aan zitten. Het heeft echter ook nadelen, waaronder verminderde welvaart er één is. Voor jou weegt dat misschien niet zo zwaar, maar er zijn ook mensen in dit land die wel hechten aan hun spulletjes en graag de luxe behouden die ze nu hebben. Dat zijn geen illegitieme behoeftes omdat jij niet om dat soort zaken geeft.
Die 'we' waar jij het over hebt, zijn verschillende groepen, geen eenheid.
Het zijn de neoliberalen die roepen dat we qua bedrijfsleven en arbeiders moeten blijven groeien, zonder rekening te houden met de consequenties. Het is een andere groep die het inzicht heeft dat er grenzen zijn aan de groei. Er is zelfs een groep die doorheeft dat die grenzen al zijn bereikt of zelfs overschreden.
Ik pleit voor een visie waarin evenwichten bestaan. Een evenwicht qua bevolking en landbouw en veeteelt en bedrijvigheid. Ik pleit niet voor het vertrek van het bedrijfsleven maar voor vertrek aan wat we teveel hebben aan bedrijfsleven. Ik pleit gewoon voor evenwichten in de samenleving en dit land, rekening houdend met de mogelijkheden, maar ook zeker de beperkingen.
Een van de zaken waar we mee te maken hebben, is dat dit land van ALLE Nederlanders is, en niet alleen van de Nederlanders die streven naar steeds meer spulletjes. Er zijn ook mensen die met minder spulletjes genoegen nemen en juist meer welzijn willen. Ook daar zal een evenwicht in moeten worden gevonden.
Het is echt niet zo dat als grote bedrijven uit Nederland vertrekken, al die werkgelegenheid uit het land vertrekt. Kleintjes krijgen dan weer de kans. Kleinschaliger wellicht, maar je zult toch een stoel willen om op te zitten. Of een bed om in te slapen. En een winkel waar je je boodschappen kunt doen, of de grote supers nu nog wel of niet in Nederland hun winkels hebben.
We kunnen het heel goed zonder al die idiote bureaucratie. Leg vast wat vastgelegd moet worden en verder niet. Als hoofd ICT bepaalde ik zelf de bureaucratie in de ICT. Ik merkte al snel dat ik veel gegevens vastlegde welke nimmer werden gebuikt, omdat ze geen enkel praktisch nut hadden. Net als met schrijven, moet je dan kunnen schrappen. Dan rest uiteindelijk een behapbare administratie de bevat wat nodig is en geen ballast kent.
Hetzelfde geldt voor protocollen die tegenwoordig voor van alles en nog wat moeten worden opgesteld. Je deed het voor de certificering en bleven daarna verstoffen in ordners. In de praktijk heb je meer aan goed geformuleerde uitgangspunten met richtlijnen, die je flexibel laten sturen in situaties welke zich voor kunnen doen. Heb je meer aan dan dikke protocolboeken die je uiteindelijk toch vast laten lopen, omdat de situatie toch net even iets anders is dan bedacht, maar het protocol nu eenmaal voorschrijft dat...
Je hebt dus je administratie, kennis, kunde en ervaring, en verzuipen in regeltjes die de theorie vangen, maar nooit de praktijk, oftewel de bureaucratie.
Als je die bureaucratie afschaft, konden er zomaar eens 1 of 2 miljoen fte's vrijkomen om met de handen IN de zorg te werken, in plaats van AAN de zorg, om maar een voorbeeldje te geven.
Hoeveel fte gaan er zitten in het bijhouden van de stikstof-voetafdruk PER werknemer, denk jij? Kunnen die niet beter een verplegersopleiding gaan volgen? Of huisarts worden, of tandarts? Of buschauffeur, want het uitvallen van ritten wegens gebrek aan chauffeurs is werkelijk belachelijk. Maar ja, ook die busmaatschappijen hebben ongelooflijk veel bureaucratie te verhapstukken. Niet in de laatste plaats het aanbestedingscircus om de paar jaar. En alle ritadministratie, tijden bijhouden van de chauffeurs of ze ergens te vroeg of te laat zijn, niet te lange plaspauze nemen, etc.
De "we" waar ik het over heb, zijn de kiesgerechtigden in Nederland, die beslissen namens door wie ze vertegenwoordigd willen worden. Dat die mensen allemaal uniek zijn is zeker waar. Dat ze allemaal andere belangen hebben is ook waar. Wat ze echter gemeen hebben is stemrecht.
Als de grote bedrijven uit Nederland verdwijnen, verdwijnt er veel meer werkgelegenheid dan alleen maar de mensen die bij die grote bedrijven werken, maar ook een hoop werkgelegenheid bij toeleverende bedrijven. Je hebt na het vertrek van Ikea Nederland, nog steeds vraag naar stoelen, maar bij vertrek van ASML heb je geen afzet meer van wafersteppers wereldwijd. Bij vertrek van Philips heb je geen afzet meer van MRI-scanners wereldwijd. Dat wordt niet opgevuld door lokale consumptie. Hoeveel MRI-scanners heb jij vorig jaar gekocht en hoeveel wafersteppers?
De gehele omgeving van Eindhoven kun je op je buik schrijven als die twee bedrijven vertrekken. De hele regio barst van de MKB ondernemingen die direct of indirect afhankelijk zijn van die twee grote bedrijven.
Welzijn vergroot je niet door welvaart af te schaffen. Die twee begrippen zijn sterk vervlochten. Een groot deel van ons welzijn komt voort uit onze welvaart. Het streven naar meer welvaart kan negatieve effecten hebben op je welzijn. Je kapot werken om rijker te worden, is niet goed voor je welzijn. Maar als je al je welvaart opgeeft, hou je ook geen welzijn over.