Julien Sorel schreef:
Nee, daar gaat het conflict helemaal niet over. Een NAVO-lidmaatschap van Oekraïne lag helemaal niet voor. Het conflict gaat over de overtuiging van Putin dat Oekraïne onderdeel is van Rusland , geen zelfstandig bestaansrecht heeft en dat de toekenning van de soevereiniteit in 1991 een historische fout was die dient te worden hersteld.
Nee, de Israëlische premier Bennett heeft onderhandeld met Rusland en Oekraïne. Hij heeft het nergens over jouw broodje aap verhaal, maar stelt vast dat het NAVO lidmaatschap de oorzaak was van het conflict. Conclusie: zonder NAVO was dit conflict er niet geweest. Anders gezegd heeft de NAVO precies datgene gebracht wat het geacht werd te voorkomen.
Julien Sorel schreef:
Tja, in de Gouden Eeuw misschien niet, maar er is wel wat veranderd sedertdien.
Tal van landen drijven handel in goederen en technologie. Daar hebben we geen EU voor nodig.
Julien Sorel schreef:
Maar je kunt natuurlijk de stelling betrekken dat een lappendeken van kleine natiestaten zich prima kunnen handhaven in de globaliserende wereld. Ik stel slechts vast dat bij de grote problemen die deze lappendeken tegenkwam (economische crisis, Corona, immigratie, klimaatverandering, Oekraïne) alle natiestaten naar Brussel keken en verlangden dat er gemeenschappelijk beleid werd gemaakt dat vervolgens ook breed werd geaccepteerd. Volgens mij wijst dat op een behoefte aan federalisering en we zien dat door Putin in een stroomversnelling terecht komen.
De EU is niet nodig, zie vorige alinea. De EU is niet bijster succesvol of effectief, maar nogal een belemmering, zie #25. Dat er een ideologische keuze is gemaakt voor een EU staat buiten kijf, met dien verstande dat perverse prikkels als subsidies worden ingezet om de boel bij mekaar te houden. Ik zie nog steeds niks dat 'onontkoombaar' of zelfs maar 'voordelig' is aan de EU.
Julien Sorel schreef:
Ik wijs op de Amerikaanse burgeroorlog die kennelijk doorgemaakt moest worden om de noodzaak van een federale staat in te zien. Bij de Bondsrepubliek (excuses voor de onduidelijkheid) doelde ik meer op de fase van Duitse Bond naar Duitse Keizerrijk (1858-1917). Ook de eenwording van Duitsland verliep van een zwakke integratie naar een afgebakende federale staat. Betekenisvol was dat voor dit proces oorlogen ook een stimulans bleken.
De VS had vanaf het begin al een ziel. De burgeroorlog was een intern, bloedig conflict over het recht van staten om zich af te scheiden en over slavernij. De EU kent artikel 50. Wat schieten we ermee op om daarover een burgeroorlog te beginnen?
Het Heilige Roomse Rijk had een vele eeuwen oude, Duitse ziel met inderdaad een zwakke integratie. Nadat Napoleon het ophief smeedde Bismarck rondom de wel echte staat Pruisen het Duitse Keizerrijk, met behulp van een aantal oorlogen. Eigenlijk deed Bismarck datgene wat je Poetin verwijt, met landjepik een groot rijk stichten, behalve dat Poetin dat niet doet, en je nu lijkt te bepleiten dat de EU dat wel doet.

De EU mist nog het nodige om in dit scenario te geraken: iemand van het formaat Bismarck, een echte, sterke staat met een ziel om rond te verenigen, een vijand die ook echt een bedreiging vormt en niet steeds wil onderhandelen, en een echte oorlog in plaats van een proxy oorlog waar een vazalstaat van Washington de arsenalen van de EU leegschiet ... en verliest.
Eigenlijk kan ik geen chocola maken van wat je wil zeggen. Klinkt weer als een fabeltje van het NAVO visie songfestival om te komen tot meer EU die we niet nodig hebben en die geen meerwaarde biedt.

Mogelijk kan Baedeker even de bron noemen waarin Bennet verklaard dat het (niet voorliggende) NAVO-lidmaatschap de oorzaak is van de oorlog.
De EU wordt door de lidstaten niet alleen gewenst vanwege de mogelijkheden met een gemeenschappelijke beter handel te drijven. Dat is wellicht ook een te smalle basis voor federalisering. Ik noemde Corona, klimaat, immigratie en de oorlog in Oekraïne die een enorme boost gaven aan de versterking van de EU.
De V.S. is inderdaad een beetje een geval apart als het om staatsvorming gaat. Ik zie dat Baedeker het voorbeeld van de Duitse eenwording wel herkent. De rol van Bismarck vergelijke met die van Putin is wel een wonderlijke maar elke vergelijking gaat natuurlijk in meer of mindere mate mank, dus dit wil ik hem niet te zwaar aanrekenen.