Dat weet ik niet. Ik ga ervan uit dat vrouwen tegenwoordig mans genoeg zijn om hun mannetje te staan, ook in een relatie. Maar dat is niet het probleem van mij of de overheid, net zo min als het een probleem van de overheid is wie er elke avond kookt in een huishouden of wie de kinderen naar school brengt. Dat moeten partners zelf onderling uitdokteren.

Absoluut niet. Er hoort één van de ouders thuis zijn om niet alleen voor de kinderen te zorgen, maar het hele thuisfront te regelen. En of dat de vrouw of de man is, zal me een zorg zijn.

Het éénverdienerschap, met één van de partners als kostwinner (en ja, 100 jaar geleden was dat vrijwel uitsluitend de man, maar we leven nu 100 jaar verder) is een bevochten sociaal recht, om gezinnen te bevrijden uit de tang van verplicht werken door beide ouders en tijd te creëren voor het verzorgen van huis, gezin, kinderen en samenleving. Dat vergeten we wel eens, dat huisvrouw zijn in de 19e eeuw uitsluitend was weggelegd voor de hogere middenklasse. Alles daaronder moest 12-14 uur per dag sloven in fabrieken, op het land, in de winkelnering, zowel vrouw als man. Destijds zag men (eindelijk) in dat het het gezinsleven én de samenleving ten goede zou komen als kinderen thuis opgevangen zouden worden door één van de ouders, er rust, reinheid en regelmaat was in het huishouden, er ruimte was om overdag bejaarde ouders mantelzorg te verlenen, of een zieke buurvrouw bij te staan. Dat degene die heel de dag had gewerkt, thuis kon komen in een huis dat aan kant was en met een maaltijd die bereid was en dus even kon ontspannen na een drukke werkdag in plaats van nog een paar uur met zemen en dweilen aan de gang te moeten om alle achterstallige klussen in huis te doen. En ja, destijds was het meestal de vrouw die thuis bleef, maar inmiddels zijn we ver genoeg dat dat ook de man kan zijn, maar dat mogen stellen lekker onderling zelf uitmaken, daar gaat de overheid niet over. Waar de overheid wél over gaat, is dit model te faciliteren, waarbij de keus man/vrouw niet ter zake doet en door ieder zelf bepaald mag worden.

Feministes doen het wel eens voorkomen alsof ze al honderden jaren vastgeketend zaten aan het aanrecht, maar niks is dus minder waar. De luxe dat één van de partners zich kon wijden aan gezin en samenleving terwijl de ander kostwinner was, dateert slechts van de jaren '20. Een sociale verworvenheid die bitter is bevochten. Ook door vrouwen destijds. Die maar wát blij waren dat ze geen 12 uur per dag meer in de fabriek hoefden staan. Dat vergeten we wel eens.

En die verworvenheid hebben we in snel tempo weggegooid, en eigenlijk zitten we nu weer in de 19e eeuw: als man en vrouw niet beiden werken in loondienst, is het bestaan niet meer te bekostigen. Terug naar af dus.

Dat weet ik niet. Ik ga ervan uit dat vrouwen tegenwoordig mans genoeg zijn om hun mannetje te staan, ook in een relatie. Maar dat is niet het probleem van mij of de overheid, net zo min als het een probleem van de overheid is wie er elke avond kookt in een huishouden of wie de kinderen naar school brengt. Dat moeten partners zelf onderling uitdokteren.

het hidige boxenstelsel. Dat moet verbouwd worden zoals het ooit was en dat zie ik niet gebeuren.

Je bent een hypocriet en dat weet je.

Waar het om gaat is dat 1 salaris voldoende hoort te zijn om fatsoenlijk een gezin te onderhouden. Of dat nu is door meer loon of lagere lasten doet er even niet toe. Dat is een andere discussie.
En wie er dan gaat werken of dat beiden parttime gaan werken is ook een andere discussie.

Er hoort gewoon iemand thee te drinken met de kinderen als ze uit school komen. Met ze te praten, leren zich te uiten op een niet agressieve manier en niets op te kroppen. Er op toe te zien dat ze hun huiswerk maken en hen daarbij helpt, als dat nodig is. Ergo, er hoort tijd te zijn om de kinderen op te voeden. Ze te leren wat fatsoen is. Ze voor te bereiden op een zelfstandig leven. Ze te leren hoe ze een ei moeten bakken. Dat chips een lekkere snack zijn maar dan wel af en toe. Wat ze wel en niet kunnen en mogen doen of zeggen. Spelletjes met ze spelen en leren om te gaan met verlies, teleurstellingen. Dat is allemaal niet de taak van de school. Dat is de taak van de ouders. Die daar ook tijd voor moeten hebben. Veel belangrijker dan loonslaaf te zijn in een bedrijf waar de bazen en aandeelhouders aan die slavenarbeid verdienen. Dan komt school er misschien ook weer aan toe om de kinderen te leren lezen, schrijven en rekenen, want dat schiet er tegenwoordig nogal eens bij in.

En daarin maakt het echt niet uit wie van de partners de thee zet, de kinderen helpt met het huiswerk, ze een ei leert bakken... Dat is nu eens echt een privézaak. En natuurlijk wel belangrijk dat man en vrouw gelijk worden betaald voor gelijk werk. Dat zal de keuze voor de partners ook eerlijker maken.

Geheel met je eens en ook precies wat ik bedoelde.

Een geestige poging om op een politiek correcte manier een conservatief gedachtengoed over het voetlicht te krijgen.

Ik begin steeds meer te denken dat jouw forumnaam (Sorel) een anagram is van "Loser". Je gaat nergens concreet op in, brengt geen ideeën of zienswijzen ter tafel, maar vermaakt je er alleen mee hier de godganse dag ingelogd te zijn (heb je niks nuttigers te doen) om anderen af te zeiken met nietszeggende one-liners, die noch enig inzicht, noch enig eigen intellect verraden.

Niet zo bitter, beste man. Het betreft hier slechts een inhoudelijke discussie. Als je dat zwaar valt kunt je beter wat anders gaan doen, figuurzagen of zo.

Jij bent juist niet bezig met de inhoud maar je speelt steeds meer op de persoon en je gedraagt je minachtend.

Ik begin steeds meer te denken dat jouw forumnaam (Sorel) een anagram is van "Loser". Je gaat nergens concreet op in, brengt geen ideeën of zienswijzen ter tafel, maar vermaakt je er alleen mee hier de godganse dag ingelogd te zijn (heb je niks nuttigers te doen) om anderen af te zeiken met nietszeggende one-liners, die noch enig inzicht, noch enig eigen intellect verraden.

Niet zo bitter, beste man. Het betreft hier slechts een inhoudelijke discussie. Als je dat zwaar valt kunt je beter wat anders gaan doen, figuurzagen of zo.

En mag ik dan vragen wat je al "inhoudelijk" aan het onderwerp hebt bijgedragen, behalve dan het uiten van denigrerende oneliners ten opzichte van anderen? Welke nieuwe inzichten heb jij bijgedragen aan deze discussie, behalve dan het uitdelen van (onterechte) sneren aan anderen?

Waar ik op wees, en dat kon je niet ontkrachten, is dat het pleidooi om een huwelijkspartner te verplichten thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen er in de praktijk op neer komt dat vrouwen moeten thuisblijven. Ik gaf ook aan, en onderbouwde ook, dat dit vrouwen discriminerende verhaal vooral wordt aangetroffen bij rechts-conservatieven. Het lijkt me ook niet toevallig dat jij als rechts conservatief met dit pleidooi komt.

Er is geen sprake van een verplichting maar van een mogelijkheid in het voorstel van Peter. Nog sterker gezegd, in het huidige belastingstelsel is er min of meer een verplichting dat beide partners gaan werken daar je dan sneller een huis kan kopen en je aanzienlijk minder belasting betaalt. Echter, ook met de forse toename van de arbeidsparticipatie onder vrouwen is daarmee niet bewerkstelligt dat na een scheiding vrouwen op eigen benen kunnen blijven staan. Het enige profijt van de min of meer gedwongen toename van de arbeidsparticipatie van vrouwen zijn de stijgingen van de huizenprijzen !!

Waar het om gaat is dat 1 salaris voldoende hoort te zijn om fatsoenlijk een gezin te onderhouden. Of dat nu is door meer loon of lagere lasten doet er even niet toe. Dat is een andere discussie.
En wie er dan gaat werken of dat beiden parttime gaan werken is ook een andere discussie.

Er hoort gewoon iemand thee te drinken met de kinderen als ze uit school komen. Met ze te praten, leren zich te uiten op een niet agressieve manier en niets op te kroppen. Er op toe te zien dat ze hun huiswerk maken en hen daarbij helpt, als dat nodig is. Ergo, er hoort tijd te zijn om de kinderen op te voeden. Ze te leren wat fatsoen is. Ze voor te bereiden op een zelfstandig leven. Ze te leren hoe ze een ei moeten bakken. Dat chips een lekkere snack zijn maar dan wel af en toe. Wat ze wel en niet kunnen en mogen doen of zeggen. Spelletjes met ze spelen en leren om te gaan met verlies, teleurstellingen. Dat is allemaal niet de taak van de school. Dat is de taak van de ouders. Die daar ook tijd voor moeten hebben. Veel belangrijker dan loonslaaf te zijn in een bedrijf waar de bazen en aandeelhouders aan die slavenarbeid verdienen. Dan komt school er misschien ook weer aan toe om de kinderen te leren lezen, schrijven en rekenen, want dat schiet er tegenwoordig nogal eens bij in.

En daarin maakt het echt niet uit wie van de partners de thee zet, de kinderen helpt met het huiswerk, ze een ei leert bakken... Dat is nu eens echt een privézaak. En natuurlijk wel belangrijk dat man en vrouw gelijk worden betaald voor gelijk werk. Dat zal de keuze voor de partners ook eerlijker maken.

En mag ik dan vragen wat je al "inhoudelijk" aan het onderwerp hebt bijgedragen, behalve dan het uiten van denigrerende oneliners ten opzichte van anderen? Welke nieuwe inzichten heb jij bijgedragen aan deze discussie, behalve dan het uitdelen van (onterechte) sneren aan anderen?

En mag ik dan vragen wat je al "inhoudelijk" aan het onderwerp hebt bijgedragen, behalve dan het uiten van denigrerende oneliners ten opzichte van anderen? Welke nieuwe inzichten heb jij bijgedragen aan deze discussie, behalve dan het uitdelen van (onterechte) sneren aan anderen?