baedeker schreef:
Unipolarity. Het vasthouden aan de Amerikaanse hegemonie past in een anachronisme waar de neocons Cheney, Wolfowitz en Rumsfeld in Irak ook al op vastliepen. Het idee dat de 4% van de wereldbevolking die Amerikaans is (gevolgd door 18% aan poedels) de baas kunnen spelen, en de rest van de wereld economisch of anderszins onder de knie kan houden, is een gevaarlijke absurditeit. Interessant gesprek.
https://twitter.com/Glenn_Diesen/status ... 9863281664Tussen het einde van WO-II en de val van de Sovjet Unie hebben we een bipolaire wereld gehad, met daarin de oorlog in Korea en de oorlog in Vietnam. We hebben de gelukkig niet al te tragisch afgelopen Cuba crisis gehad. Daarnaast werd er zowel door de Sovjet Unie als door de VS flink gestookt in Latijns Amerikaanse landen om regeringen dan wel in dan wel uit het zadel te helpen.
Al met al was die bipolaire wereld niet bepaald vredig en werden de landen die zich eenzijdig aan het Sovjet blok lieerden daar ook niet echt beter van.
Sinds het uiteenvallen van de Sovjet Unie is er inderdaad nog maar één macht over en die heeft onder invloed van de door jou genoemde neocons een hoop ellende teweeggebracht. Deze heren zijn alle drie inmiddels 15 jaar van het politieke toneel verdwenen en ook in Amerika zit men niet te wachten op een terugkeer van dergelijke politiek.
Obama was geen vredesduif. Hij liet Osama Bin Laden doden, ging door met de drone aanvallen op vermeende terroristen (en soms slechts hun vrouw en kinderen). Hij beïndigde de oorlog in Afghanistan niet. Hij ging akkoord met de acties in Libië.
Toch is de schaal waarop Obama oorlog heeft gevoerd niet te vergelijken met wat de Cheney kliek deed. Ook onder Trump en onder Biden is geen terugkeer gezien naar een politiek die met het neoconservatisme kan worden geassocieerd.
Uit polemisch oogpunt is het wijzen op de politiek onder Bush als aanwijzing dat een unipolaire wereld niet goed is, een slimme zet. Het vertelt echter alleen maar een specifiek verhaal in een specifieke tijd.
We zullen denk ik die unipolaire wereld niet behouden, en ik denk dat het er daardoor niet beter op wordt. Mensen lijken het beste welzijn en de meeste welvaart te hebben in landen waar de rechstaat sterk is en democratie bestaat. Een land als China, dat een goede kans maakt om de unipolaire wereldorde te doen veranderen, heeft heel andere ideëen over rechtstaat en democratie en zal proberen die uit te dragen in landen waar ze invloed over hebben. Ik denk niet dat dit het welzijn van de mensheid gaat verbeteren.
Dus hoewel ik niet vermoed dat het veranderen van de wereldorde te voorkomen is, sta ik er niet om te juichen.