Deze week honderd jaar geleden werd Simon Carmiggelt geboren. Wie zegt u ??? Simon Carmiggelt, schrijver van honderden korte verhaaltjes over gewone mensen in gewone en soms ongewone situties,beroemd geworden onder de naam 'kronkels' en jarenlang gepubliceerd in het Parool. Hij las ze vroeger ook voor op televisie, ik meen eens per week of eens per maand. Ik vergeet nooit meer die prachtige kop van hem, zo doorgroefd en weemoedig, en zijn stem.
Naast zijn werk als columnist en schrijver van korte verhalen heeft hij ook nog eens talloze teksten geschreven voor Wim Sonneveld en andere cabaretiers van vroeger. Ik weet niet hoehet met jullie is, maar ik mis die man nog wel eens..... Dus: Leve Simon Carmiggelt !
Deze week honderd jaar geleden werd Simon Carmiggelt geboren. Wie zegt u ??? Simon Carmiggelt, schrijver van honderden korte verhaaltjes over gewone mensen in gewone en soms ongewone situties,beroemd geworden onder de naam 'kronkels' en jarenlang gepubliceerd in het Parool. Hij las ze vroeger ook voor op televisie, ik meen eens per week of eens per maand. Ik vergeet nooit meer die prachtige kop van hem, zo doorgroefd en weemoedig, en zijn stem.
Naast zijn werk als columnist en schrijver van korte verhalen heeft hij ook nog eens talloze teksten geschreven voor Wim Sonneveld en andere cabaretiers van vroeger. Ik weet niet hoehet met jullie is, maar ik mis die man nog wel eens..... Dus: Leve Simon Carmiggelt !
Ik genoot altijd van zijn "momenten". Hij las ze zelf voor, met een rustige, wat saaie, ingetogen stem.
Echt schitterend ! Ik vraag me af hoeveel jongeren hem kennen. Volgens mij is het wat vergeten geraakt. Jammer, want het is tijdloos !
Ik heb nog 19 pockets van Simon Carmiggelt. Ik heb ze allemaal meerdere malen herlezen. Er is een tijd geweest dat ik bijna niets anders las. Vooral zijn kroegverhalen in de tijd dat ik zelf nog regelmatig in de kroeg kwam waren favoriet.
Binnenkort weer eens een boekje onder het stof vandaan halen. Zijn taalgebruik blijft onnavolgbaar. Al zal het jongeren niet meer aanspreken.
Ik heb nog 19 pockets van Simon Carmiggelt. Ik heb ze allemaal meerdere malen herlezen. Er is een tijd geweest dat ik bijna niets anders las. Vooral zijn kroegverhalen in de tijd dat ik zelf nog regelmatig in de kroeg kwam waren favoriet.
Binnenkort weer eens een boekje onder het stof vandaan halen. Zijn taalgebruik blijft onnavolgbaar. Al zal het jongeren niet meer aanspreken.
Afgeloopen vrijdag werd er, zoals gezegd, ruim aandacht besteed aan Carmiggelt bij Pauw & Witteman; daar was ook die jonge turks/nederlandse schrijver die de laatste tijd zo in het nieuws is,ozgul nog wat. En wat zei die jongen ? Dat hij Nederlands had geleerd door Carmiggelt te lezen !Dat hij had leren schrijven door Carmiggelt te lezen!
Iets anders : er werd in mijn middelbare schootlijd ( veertig jaar geleden al weer....) nogal gestreden over de vraag of Carmiggelt wel literatuur was/is. Ik denk van wel. wat denken jullie ?
Is Carmiggelt literatuur? Voor mij geen vraag. Iemand die dit schrijft hoort in het rijtje hele grote meneren:
"‘Ik wou eens vragen,’ zei ik moeilijk, ‘u sprak zoëven van epibreren… het zal wel erg dom van me zijn, maar wat is dat eigenlijk?’
Een gemompel van bijval ging door de rijen en ook de ambtenaar keek licht ontroerd, toen hij mijn hand greep en sprak: ‘Dit is werkelijk een heel bijzonder ogenblik, meneer.’
‘Waarom?’ antwoordde ik.
‘Omdat u vraagt wat het betekent,’ zei de man. ‘Het betekent namelijk niets. Het is gewoon maar een woord. Ik heb het zelf verzonnen. Op een dag was er een lastige heer aan het loket, die ons haast wilde laten maken met een kwestie, die zijn tijd moest hebben. Ik zei: ‘Meneer, u hebt groot gelijk, maar geef ons nog een weekje om de zaak te epibreren. Het woord kwam vanzelf uit mijn volheid tevoorschijn. En het werkte uitnemend: de man ging getroost heen.’"
Ik heb nog 19 pockets van Simon Carmiggelt. Ik heb ze allemaal meerdere malen herlezen. Er is een tijd geweest dat ik bijna niets anders las. Vooral zijn kroegverhalen in de tijd dat ik zelf nog regelmatig in de kroeg kwam waren favoriet.
Binnenkort weer eens een boekje onder het stof vandaan halen. Zijn taalgebruik blijft onnavolgbaar. Al zal het jongeren niet meer aanspreken.
Afgeloopen vrijdag werd er, zoals gezegd, ruim aandacht besteed aan Carmiggelt bij Pauw & Witteman; daar was ook die jonge turks/nederlandse schrijver die de laatste tijd zo in het nieuws is,ozgul nog wat. En wat zei die jongen ? Dat hij Nederlands had geleerd door Carmiggelt te lezen !Dat hij had leren schrijven door Carmiggelt te lezen!
Iets anders : er werd in mijn middelbare schootlijd ( veertig jaar geleden al weer....) nogal gestreden over de vraag of Carmiggelt wel literatuur was/is. Ik denk van wel. wat denken jullie ?
Of iets literatuur is, hangt vooral af of het 'universele' waarde heeft. En dat is uiteraard zeer subjectief. Zo zijn er ook nog steeds mensen die beweren dat verhalen of gedichten voor kinderen per definitie geen literatuur zouden zijn.
Ik hanteer daarom een andere definitie: als iets mij aanspreekt, als een tekst iets met mij doet, is het voor mij literatuur. Of het nu volwassenen of voor kinderen geschreven is.
Carmiggelt is voor mij literatuur!
aanstaande vrijdag, van 19.00 uur tot 20.00 uur op radio 1: een uur lang Simon Carmiggelt bij 'boeken met Brands''
Deze week honderd jaar geleden werd Simon Carmiggelt geboren. Wie zegt u ??? Simon Carmiggelt, schrijver van honderden korte verhaaltjes over gewone mensen in gewone en soms ongewone situties,beroemd geworden onder de naam 'kronkels' en jarenlang gepubliceerd in het Parool. Hij las ze vroeger ook voor op televisie, ik meen eens per week of eens per maand. Ik vergeet nooit meer die prachtige kop van hem, zo doorgroefd en weemoedig, en zijn stem.
Naast zijn werk als columnist en schrijver van korte verhalen heeft hij ook nog eens talloze teksten geschreven voor Wim Sonneveld en andere cabaretiers van vroeger. Ik weet niet hoehet met jullie is, maar ik mis die man nog wel eens..... Dus: Leve Simon Carmiggelt !
ik heb totaal niets met jou in common. Behalve dit. Ik ook herinner mij nog steeds de Kronkels op t.v. en hoe deze mij ontroerden.
Ik heb gisteravond genoten van Koefnoen, in deze uitzending laten ze perfect de 'gebakken lucht' zien:
http://www.youtube.com/watch?v=Gy_IQzIMM5c&feature=youtube_gdata
Je kan er om lachen, maar tegelijkertijd is het ook om te huilen!!
Ik heb gisteravond genoten van Koefnoen, in deze uitzending laten ze perfect de 'gebakken lucht' zien:
http://www.youtube.com/watch?v=Gy_IQzIMM5c&feature=youtube_gdata
Je kan er om lachen, maar tegelijkertijd is het ook om te huilen!!
Een groter contrast tussen een groot schrijver en twee, m.i., onbenullen is nauwelijks denkbaar.